فکر کنم با وجود اینها، من دانهریزِ خیل تو که هیچ، هیچِ خیل توئم. هزینه من کو؟ هزینهام را بدهید که بپردازم. رنجهایم کو؟ رنجهایم کو؟ چه کسی بود - بین آن تبِ چهل درجه آن شب - صدا کرد «فاطمه»؟ رنجهای من را پس بدهید.. این راه را تنها رنجکشیدگان به مقصد میرسانند..
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 127 تاريخ : دوشنبه 30 اسفند 1395 ساعت: 2:49
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 123 تاريخ : چهارشنبه 25 اسفند 1395 ساعت: 20:54
آی آشنایان که در خانههاتان نشسته، شاد و خندانید!
یک نفر اینجا زیر بار کنکور دارد میسپارد جان.
اونایی که شمارهم رو دارن و سه-چار صب بیدارن، یه شیش هف بار اون موقه بهم زنگ بزنن بی زحمت. آلارم گوشیم خراب شده انگار.
مرسی.
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 140 تاريخ : چهارشنبه 25 اسفند 1395 ساعت: 20:54
ای دوریت
آزمونِ تلخِ زندهبهگوری...
#شاملو
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 147 تاريخ : پنجشنبه 19 اسفند 1395 ساعت: 21:53
یا ایها العزیز! یک لیتر کافئین خوردهام و تمام صورتم اشکیست. تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل. حوصله داری؟
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 140 تاريخ : پنجشنبه 19 اسفند 1395 ساعت: 21:53
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 153 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 144 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
خیلی تنگ.
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 132 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 142 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
راستی،
دمِ وقتِ رؤیای صادقه خواب دیدم مرض استسقا افتاده به جانم. گفتم بگویمت که زحمت آمدن نکشی؛ حال من بهتر نمیشود. از همان دور به تشنگی لبِ مرگم فاتحهای نثار کن و، قصه من و تو هم تمام.
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 136 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 128 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
از امروز، چهاردهمِ آخرین ماهِ سالِ نود و پنج، تا پانزدهم تیر یکهزار و سیصد و نود و شش، اینجا روایتِ یک «تلاشی» را خواهم نوشت، برای تذکرِ روزهایِ آینده خودم، و برای آنها که دوستشان دارم.
اگر از خواندنشان خسته شدید، نگارنده هیچ ناراحت نمیشود اگر حالا بروید و بعدها باز برگردید.
:)
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 144 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 141 تاريخ : سه شنبه 17 اسفند 1395 ساعت: 15:21
آره دیگه رفیق؛ تازهتازه فهمیدم زیر اون سنگی که بالاسرش آلیس میخوندیم، هیچی نبوده. خالیه. خالیِ خالی. فرزانه تازگیا بهم گفته. نه که صاحابش تیکهتیکه شده باشه، نه؛ صاحابش پودر شده با باد رفته آسمون. پودر. خلاصهش که زیر سنگش خالیه.
خورد و خاکشیرم کن رفیق! پودرم کن. منو بچلون تو ید قدرتت، که جونم در بیاد. جامِ بلا و باده رو بیخیال؛ خودت مستقیم مچالهم کن. اینجوری از همه مقربترم. توی دستاتم. هرچند مچاله.
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 140 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 139 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 153 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 145 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 179 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03
برچسب : نویسنده : ebihich8 بازدید : 148 تاريخ : پنجشنبه 12 اسفند 1395 ساعت: 11:03